Sprinkhanen vormen samen met de krekels de orde
Orthoptera. Krekels komen hier (alsnog) niet aan bod. In Nederland
worden de sprinkhanen door drie families vertegenwoordigd:
Sabelsprinkhanen: de vrouwtjes hebben een
lange, sabelvormige legboor, beide geslachten hebben lange sprieten. De
meeste soorten maken geluid door de vleugels over elkaar te wrijven.
Doornsprinkhanen: hebben korte sprieten en een
verlengd halsschild, dat als een doorn over het achterlijf ligt. Ze
hebben kleine, gereduceerde voorvleugels. Ze maken geen geluid
Veldsprinkhanen: hebben korte sprieten, geen
verlengd halsschild en normaal ontwikkelde voorvleugels. Ze maken
geluid door de achterpoot langs de vleugel te bewegen.
Sprinkhanen hebben een onvolledige gedaanteverwisseling, de
onvolwassen exemplaren (nimfen) lijken sterk op de volwassen
sprinkhanen. De vleugels verschillen wel, maar dit is niet altijd
duidelijk te zien.
Wat doet een sprinkhaan in de tuin?
Voedsel.
Veld- en doornsprinkhanen zijn vegetarisch, sabelsprinkhanen kunnen
vegetarisch of omnivoor zijn. Veel veldsprinkhanen eten overwegend
gras. Veel veld- en doornsprinkhanen zitten lager in de vegetatie, op
de bodem, terwijl sabelsprinkhanen vaak wat hoger zitten.
Voortplanting
Veld- en doornsprinkhanen leggen de eieren in de grond,
sabelsprinkhanen in een plant of ook in de bodem. Doornsprinkhanen
overwinteren als nimf of imago, de anderen overwinteren als ei.