Libellen - Odonata

Binnen de familie van de waterjuffers zijn er nogal wat soorten, waarvan de mannetjes (en soms ook de vrouwtjes) allemaal een blauw/zwart getekend achterlijf hebben en erg lastig van elkaar zijn te onderscheiden. De soorten van het geslacht Coenagrion hebben allemaal lichte achterhoofdsvlekken.
De Variabele waterjuffer komt in verschillende vormen voor, waarbij de hoeveelheid zwart nogal kan variëren. De meeste Variabele waterjuffers hebben één kenmerk wat goed te zien is: de blauwe schouderstreep is bij de mannetjes onderbroken en vormt zo een uitroepteken en bij de vrouwtjes is deze streep meestal wel ingesnoerd. In alle andere gevallen moet de precieze tekening van de figuurtjes op de achterlijfsegmenten bekeken worden. Mannetjes en vrouwtjes zijn van elkaar te onderscheiden door te kijken naar het achtste segment: bij mannetjes blauw, met hooguit twee zwarte stippen, bij vrouwtjes met een zwarte figuur. De lichte delen van het vrouwtje kunnen behalve blauw ook blauwgroen tot geelbruin van kleur zijn.

Op 14 Mei 2004 trof ik drie Variabele waterjuffers aan op de dwarssloot over de begraafplaats. Twee waren in tandem eieren aan het afzetten, hiervan de volgende plaatjes:
Het startplaatje  is van het tandem.
mannetje
vrouwtje
De blauwe kleur was in werkelijkheid wat donkerder en warmer, erg mooi! Bij dit vrouwtje is bijna geen blauw op het achterlijf aanwezig, deze vorm wordt nigrescens genoemd en komt minder vaak voor dan de lichtere vormen.

Op 16 Mei 2004 waren er meerdere exemplaren, in beide slootjes aan weerszijden van het pad. Zowel eiafzettende tandems als alleen vliegende exemplaren, van de laatste viel de dansende vlucht op.
Nog een plaatje van een tandem op deze dag. Dit vrouwtje heeft veel minder zwart op het achterlijf en lijkt door de blauwkleuring van de lichte delen veel op een mannetje. Let ook even op de zijspitsen van de zwarte figuren, vooral duidelijk bij het mannetje te zien. Alleen de - ook algemeen voorkomende - Azuurwaterjuffer heeft ook van die zijspitsen, maar geen onderbroken schouderstreep.

Op 17 Mei 2004 ben ik in de late middag even wezen kijken bij het helofytenfilter (elders noem ik dat ook het nieuwe watergebiedje) en tussen de ontelbare Lantaarntjes zaten daar ook enkele Variabele waterjuffers in het riet. Ze lieten zich niet gemakkelijk benaderen, maar één vrouwtje was mij genadig. Mijn videocamera niet, want het blauw blijft te flets.