Kikkers en Padden - Anura

Wat wij Groene kikkers noemen zijn in feite twee afzonderlijke soorten en een hybride soort, ontstaan uit kruising tussen deze twee. De oorspronkelijke soorten zijn de Meerkikker of Grote groene kikker (Rana ridibunda) en de Poelkikker of Kleine groene kikker (Rana lessonae). De Middelste groene kikker (Rana klepton esculenta) is de hybride soort. Alle drie de soorten komen voor in Nederland en zijn alleen door experts goed uit elkaar te houden, men noemt de drie soorten tezamen dan ook wel het Groene kikker complex.

De paartijd van Groene kikkers is wat later dan die van de Bruine kikker, de piek is zo ongeveer van de tweede helft van Mei tot begin Juni, ook afhankelijk van weersomstandigheden en watertemperatuur. De paartijd van Groene kikkers is opvallend door de luide waterconcerten die daarbij gegeven worden. Groene kikkers hebben uitwendige kwaakblazen, waardoor ze een groot volume kunnen produceren. Bij Bruine kikkers zijn deze blazen inwendig en deze zijn dan ook lang niet zo rumoerig.

Op 16 Mei 2004 stonden veel wandelaars op het dwarspad over de begraafplaats even stil om naar de verzameling kikkers in het slootje te kijken. Overal zag je de kopjes boven water steken, soms in rust en dan ineens in een gezamenlijk concert losbarstend:
in rust (startplaatje). De kwaakblaas hangt als een grijs vodje tussen de kaken.
kwaakblaas in vol ornaat en dat produceert dan dit geluid

In de kakofonie aan geluiden van de Groene kikkers viel soms een zachtere, knorrende bas te beluisteren: er zaten ook enkele Bruine kikkers, goed verstopt onder de walkant. Door er dicht bovenop te gaan zitten, kon ik dit geluid "te pakken krijgen". Een korte compositie in 2 seconden voor bas (bruine) en tenor (groene):
samenzang bruine en groene kikker

De dag daarop was ik bij het helofytenfilter en ook daar was een grote verzameling Groene kikkers, de Amsterdamse brug zorgde voor een extra klankkast.